Σακχαρώδους Διαβήτη

Ο τρόπος διάγνωσης του Διαβήτη τροποποιείται ανάλογα με τον αν είναι Διαβήτης Κύησης ή αν ανήκει στους λοιπούς τύπους, καθώς και από το αν το εξεταζόμενο άτομο είναι Ασιατικής προέλευσης ή όχι. Τα κριτήρια διάγνωσης του Σακχαρώδους Διαβήτη, τόσο σύμφωνα με την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, όσο και με την Αμερικανική, είναι τα ακόλουθα, όσον αφορά στους Καυκάσιους πληθυσμούς:

• Πρωινό σάκχαρο με προηγηθείσα 8-ωρη νηστεία ≥126 mg/dL. Σε περίπτωση μη εξεσημασμένης υπεργλυκαιμίας, θα πρέπει να μετρηθεί και δεύτερη φορά για να τεθεί η διάγνωση.
• Σάκχαρο αίματος στις 2 ώρες από λήψης 75 gr διαλυμένης σε 200 ml ύδατος άνυδρης γλυκόζης, ≥200 mg/dL. Σε περίπτωση μη εξεσημασμένης υπεργλυκαιμίας, θα πρέπει να επαναληφθεί η δοκιμασία αυτή, που καλείται καμπύλη γλυκόζης.
• Τυπική συμπτωματολογία υπεργλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμικής κρίσης και σάκχαρο αίματος σε τυχαία μέτρηση, ανεξάρτητα αν έχει προηγηθεί γεύμα, ≥200mg/dL. Ως συμπτώματα υπεργλυκαιμίας λογίζονται η πολυουρία, η πολυδιψία, ενίοτε η πολυφαγία, η διαταραχή (θόλωση) της όρασης, συγκεκριμένες λοιμώξεις και ως υπεργλυκαιμική κρίση η κετοξέωση και οι μη κετωτικές υπεργλυκαιμικές καταστάσεις.
• Τιμή γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ≥6.5%, μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και εφόσον η μέτρηση γίνει σε πιστοποιημένο εργαστήριο κατά NGSP (National Glycohemoglobin Standardization Program). Αυτός ο τρόπος διάγνωσης δεν είναι αποδεκτός από την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία για τον ελλαδικό χώρο.

Βιβλιογραφία 

1. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2014;37 Suppl 1:S81-90.

2. Κατευθυτήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.