Αντιμετώπιση

 Η αντιμετώπιση της νεφροπαθειας στα άτομα με Διαβήτη στοχεύει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στον καλό γλυκαιμικό έλεγχο και σε συγκεκριμένες διατροφικές παρεμβάσεις.

Βιβλιογραφία

1. Κατευθυντήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.

2. Standards of medical care in diabetes--2014. Diabetes Care 2014;37 Suppl 1:S14-80.

Σταδιοποίηση

Η σταδιοποίηση της χρόνιας νεφρικής νόσου στα άτομα με Διαβήτη γίνεται σύμφωνα με τα κριτήρια που ισχύουν και για τα άτομα χωρίς Διαβήτη, όπως φαίνεται και στον ακόλουθο πίνακα.

 

Στάδιο Περιγραφή GFR ml/min/1.73 m2*
1 Νεφρική βλάβη παρουσία παθολογοανατομικών ή απεικονιστικών ευρημάτων ή ανεύρεση στα ούρα μικρολευκωματινουρίας, ερυθρών αιμοσφαιρίων σπειραματικής προέλευσης ή κυλίνδρων για χρονικό διάστημα > 3 μηνών με φυσιολογική GFR > 90
2 Νεφρική βλάβη με μικρή μείωση της GFR 60 - 89
3 Μέτρια μείωση της GFR 30 - 59
4 Σημαντική μείωση της GFR 15 - 59
5 Νεφρική ανεπάρκεια < 15

 

Βιβλιογραφία

1. Κατευθυντήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.

2. Standards of medical care in diabetes--2014. Diabetes Care 2014;37 Suppl 1:S14-80.

Γενικά

 Ο Διαβήτης συνιστά την πρώτη αιτία τελικού σταδίου νεφρικής ανεπάρκειας. Οι κύριοι παράγοντες που ενέχονται για την πρόκλησή του είναι η υπεργλυκαιμία και η αρρύθμιστη αρτηριακή πίεση. Περίπου 20-30% των ατόμων με Διαβήτη θα εμφανίσει Διαβητική Νεφροπάθεια κατά την διάρκεια της ζωής του.

 Βιβλιογραφία

1. Κατευθυντήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.

2. Standards of medical care in diabetes--2014. Diabetes Care 2014;37 Suppl 1:S14-80.

Διάγνωση

Η εμφάνισή της διαπιστώνεται από την αυξημένη απέκκριση λευκωματίνης στα ούρα. Για να χαρακτηρισθεί η λευκωματουρία διαβητικής αιτιολογίας πρέπει να αποκλεισθεί η πιθανότητα να οφείλεται σε άλλα αίτια. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται κατ’ έτος, μαζί με παράλληλο έλεγχο της κρεατινίνης στον ορό και τον υπολογισμό της σπειραματικής διήθησης (e-GFR).

 Βιβλιογραφία

1. Κατευθυντήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.

2. Standards of medical care in diabetes--2014. Diabetes Care 2014;37 Suppl 1:S14-80.