Αντιμετώπιση

Τα άτομα με Διαβήτη πρέπει να γνωρίζουν τον μηχανισμό δράσης των φαρμάκων τους, ώστε να μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας.

Όλα τα άτομα που κάνουν χρήση ινσουλίνης, πρέπει πάντοτε να φέρουν μαζί τους 15 gr υδατανθράκων σε στερεή ή υγρή μορφή προς κατανάλωση σε περίπτωση υπογλυκαιμικής αντίδρασης. Τα μέλη της οικογένειας, οι οικείοι, το προσωπικό του σχολείου και οι συνάδελφοι των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι στη χρήση γλυκαγόνης, προκειμένου να επέμβουν αν το άτομο με Διαβήτη δεν μπορεί να λάβει από του στόματος υδατάνθρακες.

Η αντιμετώπισή της διαφέρει ανάλογα με το επίπεδο σακχάρου αίματος που μετράτε.

• Σάκχαρο < 45 mg/dl αναίσθητο ασθενή

    - 1 mg (μία αμπούλα) γλυκαγόνης ενδομυικά (ολόκληρη αμπούλα). Η δόση αυτή μπορεί να επαναληφθεί για μία ή δύο φορές ακόμη ανά 20 λεπτά. Η γλυκαγόνη να είναι άμεσα διαθέσιμη όταν χρειασθεί.

• Σάκχαρο < 45 mg/dl σε μη αναίσθητο ασθενή

- 20g υδατανθράκων (6 ταμπλέτες γλυκόζης ή 2-3 κουταλιές μέλι, ή ένα ποτήρι χυμό),
- ακολούθως φρούτο ή μία φρυγανιά με λίγο τυρί ή αντίστοιχης ποσότητας snack,
- επανέλεγχος σε 15 min,
- χορήγηση εκ νέου αν σάκχαρο < 70 mg/dl.

• Σάκχαρο 45 – 70 mg/dl

    - 15g υδατανθράκων (4 ταμπλέτες γλυκόζης ή μία κουταλιά μέλι, ή μισό ποτήρι χυμό),
    - εναλλακτικά μισό φρούτο ή μία φρυγανιά με λίγο τυρί ή αντίστοιχης ποσότητας snack,
    - επανέλεγχος σε 15 min,
    - χορήγηση εκ νέου αν σάκχαρο < 70 mg/dl.

• 70 mg/dl σακχάρου αίματος και άνω δεν θεωρείτε τυπικά υπογλυκαιμία. Εντούτοις μπορείτε να καταναλώσετε μισό φρούτο.

Η ανταπόκριση στη θεραπεία της υπογλυκαιμίας πρέπει να είναι εμφανής σε 10-20 λεπτά. Εντούτοις, η γλυκόζη στο πλάσμα θα πρέπει να ελεγχθεί εκ νέου σε 60 λεπτά, δεδομένου ότι η υπογλυκαιμία μπορεί να επανακάμψει.
Αν τα σάκχαρα αίματος είναι επί μακρόν υψηλά, ενδέχεται να έχετε συμπτώματα υπογλυκαιμίας ακόμη και όταν το σάκχαρο είναι άνω του εκατό. Με την ρύθμιση του σακχάρου, τα συμπτώματα αυτά θα αμβλυνθούν.
Οι χρήστες της ινσουλίνης θα πρέπει να φέρουν την ιατρική ταυτοποίηση (π.χ., ένα βραχιόλι ή ενημερωτική κάρτα στο πορτοφόλι τους) προς ενημέρωση σε κατάσταση κινδύνου ότι τελεί υπό ινσουλινοθεραπεία.

Βιβλιογραφία

1.  Κατευθυτήριες Οδηγίες Για τη Διαχείρηση του Διαβητικού Ασθενούς. 2η ed. Αθήνα: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, 2013.

2. Longo DL, Harrison TR. Harrison's principles of internal medicine. 18th ed. New York: McGraw-Hill, 2012.

3. Bantle JP, Wylie-Rosett J, Albright AL, Apovian CM, Clark NG, Franz MJ, et al. Nutrition recommendations and interventions for diabetes: a position statement of the American Diabetes Association. DiabetesCare 2008;31 Suppl 1:S61-78.

4. Insulin administration. Diabetes Care 2004;27 Suppl 1:S106-9.